Tuesday, 5 April 2011

Leven in Zuid-Afrika

Het is de eerste herfstige dag in het seizoen - slechts 22 graden vandaag - en de grijze regenwolken doen me aan Nederland denken. Al veel te lang geleden dat we dit blog hebben bijgewerkt en er is ook zo veel gebeurd, maar je moet toch ergens beginnen om dat weer bij te halen. Sinds de laatste keer dat we geschreven hebben is ons leventje ook een beetje op-zijn-kop gezet door het nieuws dat we een klein jongetje-of-meisje verwachten eind augustus! Tijdens onze kerst-vakantie in de Drakensbergen en aan de kust onder Durban werd duidelijk dat Marjolein in verwachting is, en wij zijn heel blij! Net zoals iedereen de zwanger is heeft Marjolein haar ups en down gehad, maar alles gaat goed en volgende week kunnen we weer naar ons kindje kijken bij de 20 weken echo.

Vanwege Marjolein haar zwangerschap heeft ons reis-virus wel een beetje een knauw opgelopen en was de geplande trip naar Tanzania (Kilimanjaro, Zanzibar) op losse schroeven komen te staan: geen yellow-fever prikken of malaria medicijnen voor Marjolein betekende een "cancelation on medical grounds". Krijg je in ieder geval wel je geld terug. De "grap" van die yellow-fever prik is trouwens niet alleen dat je niet naar Tanzania kan zonder het risico te lopen op een enge ziekte, maar ook dat je dan daarna niet meer Zuid-Afrika terug in mag. Dus, alle malaria gebieden (Kruger op dit moment, St Lucia, Victoria Falls, Okovango delta) zijn allemaal "no-go", maar we hebben een super-leuk alternatief gevonden voor de paas-vakantie voor een laatste uitstapje met zijn tweetjes: de Kalahari woestijn. We gaan zelf (heeeeeel ver) rijden en dan twee nachtjes bijkomen in een echte eco-lodge.

Gelukkig komt de wereld ook naar ons toe! Mijn ouders hebben ons bezocht in Pretoria en genoten van de rust die ons buurtje biedt. We hebben samen een beetje rondgekeken in Johannesburg en onze thuis-stad, de universiteit bezocht en zelfs authentiek Koreaans gegeten! Zelfs dat hoef je hier niet te missen. Het was heel fijn om gewoon wat tijd samen te hebben! Cees en Ineke zijn daarna nog heel Zuid Afrika rondgeweest en belden ons dan 's avonds op met de wilde verhalen. Maar voor meer details moeten jullie maar in Lisse gaan vragen! Ook Rody is nog twee(!) keer naar ZA afgereisd, maar dat had volgens mij niet alleen maar met ons te maken. ;-)

Het laatste nieuws over Zuid-Afrika als sports-natie: ik weet niet of jullie er in Nederland nog van gehoord hebben, maar de afgelopen maand was het wereldkampioenschap cricket in India, Bangladesh en Sri-Lanka. En Nederland deed ook mee! "We" hebben helaas wel alle potjes verloren en mogen de volgende keer in 2015 ook niet meer meedoen, maar met 5 geboren Zuid-Afrikaners in het Oranje team droeg men hen hier ook een warm hart toe. Drama was wel dat het SA cricket team vooraf een grote favoriet was, maar er in de eerste knock-out ronde uitvloog tegen de relatieve laagvlieger Nieuw Zeeland. En dat was niet de eerste keer dat zoiets gebeurde met het ZA team, die hier de bijnaam "chokers" hebben... En ik dacht dat de Nederlandse pers altijd genadeloos was ten opzichte van ons voetbal-team. Maar the show must go on, en zaterdag zaten wij, na ons uitje naar de musical "Alice in Wonderland" met de meiden van Peas-in-a-Pod, bij de Indier te eten en konden we nog net de laatste overs van de finale India tegen Sri-Lanka meepakken. Dus als iemand nog wil weten wat een no-ball, een LBW, of een duck is, stuur maar een mailtje! India won trouwens in een spannende pot, dus 1.2 miljard mensen uit hun dak.

Met Marjolein haar werk gaat het als een trein: het trainen en begeleiden van sociale entrepreneurs (in Nederland heten die denk ik ookwel maatschappelijk verantwoorde ondernemers of ZZP-ers) in hun eerste ventures! Dat is dus in Zandspruit, een informele gemeenschap in noord-Johannesburg, vlak naast Cosmo City waar ik vrijwilligerswerk doe. Nu was het nieuws deze week iets minder aangezien er grote protesten waren in Zandspruit over het gebrek aan service dat de overheid levert. Met de lokale verkiezingen over een maandje is dat allemaal meer in-the-picture en vallen de politici over elkaar heen met beloftes. In onze ogen echter zijn de beloftes die je hier krijgt van de overheid of politici iets dat je met een korreltje zout moet nemen. Op een positieve noot: hoewel er geen geld meer was vanuit Nederland, heeft Marjolein zelf de financiering van het tweede deel van haar project binnengehaald! Dus dat betekend dat het project ook daadwerkelijk afgemaakt kan worden. En dat is goed nieuws, want er staan al andere groepen en projecten aan de deur te kloppen om hetzelfde traject uit te rollen in andere informele gemeenschappen. Dus veel werk aan de winkel!

Met mijn studie gaat het in 2011 ook een stuk harder dan in 2010. Twee weken terug heb ik mijn eerste conferentie artikel opgestuurd en ben ondertussen alweer aan het werk aan de volgende. Dus na een jaar of 9 heb ik dan toch door hoe dat werkt in de wetenschap! Als iemand ooit nog leest over "A Generic Set-Based Particle Swarm Algorithm" dan weet je dat ik toch niet alleen maar heb stilgezeten hier. En dat het gepubliceerd is natuurlijk, want dat is nog niet zeker. En met ons nieuwe "hok" op de universiteit met nieuwe bureaus en met (veel) krachtigere PCs is het ook een stuk aangenamer werken. Mijn acht (!) 3Ghz i7 processoren zorgen dat simulaties draaien een stukje makkelijker is. Tenminste, nu de PCs het weer doen: van de 5 nieuwe PCs die uit het research budget waren aangeschaft, had ik er persoonlijk na 3 weken al 4 in de soep gedraaid. Nu denken we dat het bedrijf dat de losse onderdelen in elkaar geschoefd heeft dat niet echt handig had gedaan de eerste keer, maar na een retourtje fabriek werken ze allemaal weer zonder problemen. Gelukkig maar, want mijn reputatie bij de professor was natuurlijk niet echt de goede kant aan het opgaan op deze manier... :-D

Sunday, 21 November 2010

Back to risk management!

Last month I got an e-mail from SharePeople (http://www.sharepeople.nl/en/home) with the blunt but somehow intriguing question: “Do you want to go to Ethiopia for a project?”. As a bit of background – SharePeople is an organisation in the Netherlands that sends professionals and managers from Europe to developing countries to bring expertise in short projects. I had contacted them at the beginning of the year when we were still staying in the Netherlands, to see if they might have a nice project in South Africa. Well, a few months later no project around Pretoria but an opportunity in Addis Ababa. And since things should go quickly, ten days later I landed in northern Africa.

The deal is that SharePeople provides a basic training on “what does it mean to go and do a development project” - which we had already done via PSO on account of Marjolein's project ;-). The professional gets him- / herself to the country where the project is, and the organisation/NGO in that country provides accommodation and tasty local food!


My organisation is Gasha Micro Financing S.C. (http://ethiopiabook.com/banks-and-finance/financial-institution/gasha-micro-financing-sc-14088.html), which provides micro loans and micro savings both in Addis Ababa and some of the rural areas around the city. The project was to develop a total risk management policy for the organisation, as ordered by the National Bank of Ethiopia. Now that is a bit much for me to cover, as my experience is in credit and

market risk at large banks, while you also need to consider operational, liquidity and strategic risk. And things you take for granted at a bank in the Netherlands (computers, databases, e-mail, electricity) can be more of a challenge at a Micro Finance Institution in Addis Ababa. Although the power outages were not that frequent (having a laptop helps!), internet is only available via the mobile network and can be very slow. That means that PC and PC skills are still relatively new things, and not widespread. For Gasha and its 6 branches spread around and outside the city, this means that the loan administration is not digitized but mainly on paper at the branch offices. So developing a risk management system means hard work on making the basic information available to management.


The places I've seen where Gasha is active are the Sandafa satellite branch about 30km outside of Addis, as well as the DebraZeit branch and its satellite which is about 80km out of Addis Ababa in a beautiful rural setting (visited a livestock market!). It was great to see that some of the entrepreneurs use the loans to buy Holsteiner cows, or fertilizer and teff seed. Because what is Ethiopia without teff to make the famous injera (http://en.wikipedia.org/wiki/Injera). It is important to remember of the approximately 85 million inhabitants of Ethiopia, less than 4 million live in the biggest city, Addis Ababa. So especially from an air-plane you can see the vast areas of small agricultural plots where most Ethiopians live. So micro loans to bridge the time between the outlay for seed and fertilizer and the income from harvest, is vitally important for many Ethiopians.

So what did I do in two and a half week at Gasha? I got a crash course in how a Micro Finance works, the challenges they face, but also the importance of helping their clients. Digging through the procedures used, and the rules that the National Bank of Ethiopia wants to impose (http://www.nbe.gov.et/bankrisk/guidelines.htm) took up the first days.

And interviewing the people at the head office on what information was available, what they would like to see and how we can build a simple risk management function. In the second week I visited two branches, and went into overdrive to build a basic database in MS-Access and Excel sheets that can be used for data-entry with added checks and balances to make sure the inputs are correct. This will drive the risk management reports. And of-course worked on the draft of the policy! Time was too short, unfortunately, so when I finish writing this post I will get back to writing more of the policy.

So – some ongoing work but also a lot of great memories of Assegder, Nebiyeul and all the other people at Gasha who welcomed me and gave me lots of tasty injera and tibbs, plus very very strong coffee! And for Petrus for teaching me that you need at least 5 tea-spoons of sugar in your (small) cup of tea or coffee.

Later I may show you more of my touristy experiences as well!

Thursday, 7 October 2010

Today is the day!

Khotso, pula, nala - Peace, rain, prosperity (in Setswana)



Het heeft 5 lange maanden geduurd...
En ik dacht nooit dat ik dit ooit zou zeggen, maar: HET REGENT!!!! JOECHEE!!
Er werd al weken over gepraat en deze week waren er al een paar dagen dat de hemel donker werd en het begon te waaien. Toch leverde dat elke keer geen of maar een paar spatjes regen op. De aarde had het zo hard nodig; al het gras dat niet elke dag water kreeg van een tuinman was dor en geel, de lucht was droog, luchtvervuiling bleef maar hangen. En nu zou dat allemaal over moeten zijn!

Klein nadeeltje is wel dat auto rijden nu even wat gevaarlijker is... Dit is namelijk hoe al het vuil en olie en alles van de afgelopen 5 maanden nu over de wegen stroomt (zie de strepen in het midden van de weg):

We hebben duidelijk weer wat geleerd: winters zijn heel droog in Zuid-Afrika! En nu is het dus officieel lente. Jacaranda city (ofwel Pretoria) wordt zo genoemd door de vele Jacaranda bomen die hier staan. In de lente krijgen deze bomen paarse bloesem. Nu dus! En dat ziet er ongeveer zo uit:

Sunday, 26 September 2010

Tripje naar Nederland

Veel van jullie zullen het wel weten; we zijn net weer terug in SA na een paar heeeele sociale weken in Nederland. Misschien kun je het je wel voorstellen, misschien ook niet, maar je vakantie is toch een beetje anders als je in het buitenland woont.

Zie hier een screenshotje van onze – lang niet complete - Google calendar voor de eerste week (en de tweede was niet veel anders).


Als mensen hier ons vragen hoe het was, zeggen we dat we naar 2 verjaardagen (waaronder onze (schoon)vader's 60e), 1 bruiloft, 1 vrijgezellendag, en 3.5 nieuwe baby's geweest zijn. Hele bijzondere gelegenheden allemaal, incl. een quiz over het leven van Marjolein's vader, een ruilspel waar een luciferdoosje uiteindelijk een erotisch parfum, twee ballonnen, en een Crocs-pinnetje opleverden, en een bezoekje waarbij we niet wisten of we een dikke buik, een babytje, of helemaal niemand zouden aantreffen... (we waren precies een dag te vroeg om Emily te kunnen ontmoeten)

Hier de schattige baby'tjes die we wel hebben mogen zien al:

  • Fenna

  • Valerie

  • Marylou

We hebben Nederland van Groningen tot Vaals bezocht, hadden ochtend-, middag- en avondslots, en waren heeeel blij dat we Cees zijn auto zo veel mochten gebruiken. We hebben het heel fijn gehad, maar hadden ook nogal behoefte aan nog een vakantie toen we terug waren. En gelukkig hadden ze hier bedacht dat vrijdag Braai Dag was! Dus genieten we nu van een heerlijk lang weekend, hebben we vrijdag gebraaid bij vrienden – subliem lekker dat vlees: Jummie!, zijn zaterdag naar een Cricket wedstrijd geweest (Twenty20, da's dus de korte versie: maar een uurtje of 3) en vanochtend lekker wezen tennissen. Nog steeds niet heel rustig, maar tussendoor hebben we toch het gevoel gehad dat we op adem konden komen: lekker uitslapen, lang ontbijten, huis zomer-klaar maken (wat vooral betekende dat we wat zijn gaan schoonmaken en de winterkleren door de zomerkleren hebben vervangen in onze kledingkast). En nu voelen we ons heel rijk dat we zoveel lieve mensen kennen in Nederland en dat we ons zo heerlijk thuis voelen hier. Wij wensen verder niks!


Oh ja, behalve te vertellen dat Marjolein op haar werk met 3 andere organisaties samen de tender gewonnen hebben voor een Infodev (Wereld Bank) project om een Mobile Applications Lab op te zetten. En neem maar van ons aan, dat is goed nieuws!!!

Sunday, 15 August 2010

ADSL for the win!

Nou, het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat. We hebben _eindelijk_ ons 4MBit 5GB/maand ADSL (dat is helaas topline hier, dus ik snap niet waarom we in Nederland niet allemaal PVDA stemmen wegens dit) dus we zijn weer in de lucht!

Later vandaag en echte blog update - way overdue...

groetjes

Joost en Marjolein

2010 FIFA World Cup (tm)

It has been about a month now and I think we are over the grief, well most of it anyway. What I am talking about is the agonizing loss of the Dutch soccer team in the 2010 FIFA World Cup(tm) finals against Spain. Though I will admit it was a lousy game to watch as a neutral spectator, Marjolein and really were hoping for a Holland win. But it wasn't to be, and maybe the Spanish were a little bit better. Oh well, at least now you know why this post is in English for a change - it hurts less that way. ;-)

First thing to relate is the awesome time we had during the tournament up to the Finals. When we arrived in South Africa all the buzz was already here: one of the radio stations had a countdown top 100, everyday in the morning show they would play a song with a number in the lyrics that was the number of days until the start of the World Cup. And about one week before the tournament they came to the conclusion that the official countdown clock on the FIFA website was wrong, as that seemed to be counting the days until the opening Concert (Thursday) and not the opening match on Friday. And that with FIFA's headquarters in watch-making Switzerland...

Then there were the scarfs, beanies, tea-mugs, wooden statues, flags, big glasses and car-mirror-covers (those are really cute!) mainly in South African flag patterns. Question one: how many and which colours in the SA flag? Five: red (earth), blue (sky), yellow (gold), black and white (to unite the people). But more difficult: does the red or blue side go on top? We debated for a while and decided to first check before we put our wing-mirror-covers up. It is red on top. But before and during the 2010 FIFA World Cup(tm) you saw street vendors on every corner selling this stuff. And half the country also had a yellow or green Bafana Bafana (the Boys - the SA soccer team) shirt. Which you of course wore on Soccer Fridays - even to the office. For those interested, the other sports teams in this sports crazy country are the Proteas (cricket) and the Springboks (rugby).

But then it finally arrived - the Kick Off concert that is. Pres. Zuma was there, Arch-Bishop (retired) Tutu (see video), some soccer players (including Christian Karembeu who was introduced as a rugby player with a name I've forgotten) and the musical stars: Alicia Keys, Black Eyed Peas, John Legend and Shakira in all her back-breaking Colombian glory. But also a host of African acts, like Hugh Masekela (THE jazz legend of SA), Freshly Ground (we like!), the Parlotones, and K'Naan (remember the Coca Cola commercials? "When I get older..."). Very cool, and all this in the middle of SoWeTo in Orlando stadium!


Now, why do we talk about the 2010 FIFA World Cup(tm) all the time and not just "the World Cup". I don't know, but that is what the guys on radio and TV kept doing. And I saw _a lot_ of matches (nice not to have a job sometimes!) but always it was the same. I swear they even found a way to pronounce the trademark (tm) symbol. Among the rest of the very restricted vocabulary we had "they come onto the field of play" and "the ball hits the back of the net". Even the goals that went into the roof of the goal, still had to be in the "back of the net". I still wake screaming this phrase some nights...

Luckily we had a true World Cup visitor (Nai Jai) to share all this glory with. We went to Netherlands - Denmark (we won!) and Brazil - Ivory Coast, both in SoccerCity - the amazing new stadium. For the Netherlands - Denmark we sat about 4 rows away from the field by the corner flag and had a really good view of the players - see the picture on the left of Sneijder at "our" corner flag. But because we sat so low, trying to figure out how far the players were from the goal was a bit tricky... Oh, and it was cold. Very cold. No, really really really cold. They do have winters here in South Africa, no joking.

And then of course the Dutch team kept winning. So we went to the fan-park in the cricket grounds and lay in the sun. And the Dutch won. And we went to the bar and cajoled the owner on showing the Dutch match on the big screen and Denmark-Japan on the small one. And we won. And then there were the quarter and semi-finals and we kept on winning. So Marjolein starts to get the Oranje-bug _really badly_ and begins to browse EBay for tickets to finals. But all way too expensive and unreliable. Until Saturday morning one day before the finals, when we get woken up by a telephone call at half past seven. Some American she had been e-mailing with: he has just landed at OR Tambo and the guy who was supposed to buy his tickets has bailed on him. If we were still interested?

I don't think anybody has ever gotten into their car and drove to the airport quicker than we did that morning: because the guy was not going to the soccer himself but flying onto Kruger Park in about 1.5 hours time. But we made it and after emptying the ATM (biggest bill it gave was R100 which is about EUR 10) we HAD TICKETS!!! That was a nice facebook status update. So we were there, but not to witness a first win, but the third finals defeat. Still, we will keep the flag flying and who knows: maybe in 20 years time we will win!

Oh, one more thing: things that were a "fail" during the World Cup: Zakumi, Diski (though Marjolein is now learning how to dance it) and body-paint (too COLD). A big win for the Vuvuzela though!

Monday, 31 May 2010

Under African Skies

Het heeft even geduurd voor we deze blog konden posten, we zijn namelijk verhuisd en hebben nu ultra duur internet. Mobiel internetten waar je ZAR 200 voor 600 MB betaald. Dus hoe meer data hoe duurder. En dan ga je niet even lekker zitten bloggen.. Of tenminste wij zijn daar te cheapskaterig voor :) De ADSL mannetjes hebben beloofd 3 juni te komen dus wie weet is het binnenkort beter. (afspraken betekenen hier toch iets anders dan wij gewend zijn, even afwachten dus of ze echt verschijnen...)

***
Under african skies
This is the story of how we begin to remember
This is the powerful pulsing of love in the vein
***

Op 16 mei waren we alweer een jaar getrouwd en Joost had besloten dat dat gevierd moest worden. Marjolein wist alleen dat er iets ging gebeuren, maar wat??? Zaterdag de 16e mocht Marjolein dus rijden en las Joost kaart. Na 2,5 uur rijden (heel dicht bij dus - vinden we hier echt!) kwamen we aan: bij een wildpark!!! Onze eerste!!! May we present to you: Pilanesberg. Het was lekker luxe, met een heerlijk bad voor 2, een douche buiten in de zon, en een veranda met loungebank - maar dat was niet het belangrijkste, want dat waren natuurlijk de gamedrives! Laat 's middags tot in de schemer (kouhoud!) en de volgende ochtend bar vroeg. Vooral die eerste gamedrive was ge-wel-dig - met een mannetjesleeuw, giraffes, een neushoorn, springbokken, zebras, gnoes, pumba, en andere bokken. En de volgende ochtend nog een vrouwtjesleeuw op jacht, nijlpaarden, en nog meer neushoorns en andere dieren die we de dag ervoor al hadden gezien (tjee, nu al blasé ;-)).

Hier het bewijs!